p r e g n a n C Y  a documentary performance with nikoletta verykiou

concept, realization:  nikoletta verykiou & michalis theodorou

video installation: michalis theodorou

Ακούγοντας τον εαυτό της να αφηγείται όσα θυμάται από τους τελευταίους εφτά ή οχτώ μήνες της ζωής της, η Νικολέττα Β. επαναλαμβάνει τις αφηγήσεις της στη σκηνή. Μία κλασική μέθοδος του θεάτρου-ντοκιμαντέρ, η σκηνική αναπαραγωγή συνεντεύξεων, χρησιμοποιείται έτσι ως μέσο αναπαράστασης προσωπικών βιωμάτων, αποστασιοποιώντας αφήγηση και αναπαράσταση, ενώ και στις δύο το υποκείμενο παραμένει το ίδιο. Της ταυτότητας του υποκειμένου δεν μεσολαβεί μόνο η αρχική ανάμνηση της αφήγησης, αλλά και η μηχανική αναπαραγωγή της επί σκηνής. Έτσι, διαμορφώνεται ένα διαφορετικό πλαίσιο αξιολόγησης των σημαντικών γεγονότων, στο οποίο προτάσσεται όχι η σημασία ή ο αντίκτυπός τους, αλλά η εντύπωση της διάρκειάς τους, υποσκάπτοντας την αφηγηματική λειτουργία υπέρ του υλικού βάρους του χρόνου.

Fri 10 Feb. 2012 at 20:30

no cultures place, 19 Nikitara St, Ag. Omologites, Nicosia

free entrance    

info: 99363589

Σημ. η pregnanCY βασίζεται πάνω σε πραγματικά γεγονότα, η συνεχής ροή των οποίων, ενδέχεται να ακυρώσει την τελευταία παρουσίασή της. Γι' αυτό κρίνεται επιβεβλημένη η προηγούμενη κράτηση για την performance της 10ης Φεβρουαρίου.

Last notes

"Ophelia still rewinds" doors open at 20:20. People who have not reserved a place, pls note that this is a first come-first served performance.

And once more the map of no cultures place:

Ophelia still rewinds at no cultures place

Συνεχίζοντας την εργασία της πάνω στην Οφήλια από το κλασικό κείμενο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, η ομάδα του Πρακτορείου επεκτείνει την ανάστροφη εξιστόρηση των αναμνήσεων μιας αυτόχειρος, η ύπαρξη της οποίας προοιωνιζόταν την καλύτερη τύχη σε μια δεδομένη κοινωνική συνθήκη: τους γάμους με τον πρίγκιπα υπό τον φόβο του έρωτα σε μια πολιτική δομή που διολισθαίνει στο αντίθετό της.

Η Νάταλι Χέλερ αφηγείται σε ανάποδη φορά την ιστορία της Οφήλιας, αναζητώντας τις σημαντικότερες μνήμες κάποιας που πνίγηκε και προβάλλοντας τις αναμνήσεις αυτές στη Νικολέττα Βερύκιου. Κάθε ανάκληση της Οφήλιας συμβαίνει όμως, μετά το θάνατο και από τη θέση της τρέλας. Έτσι το θεατρικό γεγονός δεν εγγυάται την απόδοση των σκηνικών υλικών στην αρχική τους χρήση. Ό,τι χρησίμεψε κάποτε ως μέσο θανάτου, δεν αναπαριστά πλέον τον σκοπό της χρήσης του. Νερό, χώμα, λουλούδια και υφάσματα μπορεί να συνοδεύουν την Οφήλια στην πορεία της προς την τρέλα και το θάνατο, όπως μπορεί να συνοδεύουν την πορεία της προς τον έρωτα και την αποκατάσταση της ζωής. Η αβεβαιότητα για την πορεία μιας τρελής που ερωτεύτηκε έναν πολιτικό εντείνεται από την αμφισβήτηση των αποφάσεών της στο συγχρονικό καθρέφτισμά της.

Όσο όμως, η μνήμη της πεθαμένης επικρατεί τόσο διογκώνονται φράσεις και στιγμές από τη διάρκεια του βίου της, για να εμφανιστούν ως αναπόφευκτες, αν και χωρίς ακόμα σαφή εικόνα για την εν ζωή σημασία τους. Έχουν όμως συμβεί και οπωσδήποτε κάτι πρέπει να σήμαιναν. Όταν η Οφήλια φτάνει επιτέλους στην αρχή της ενηλικίωσης, το ερώτημα του κοριτσιού που τρελάθηκε στο κέντρο μιας πολιτικής σκηνής επαναδιατυπώνεται:  Γιατί αυτό συμβαίνει;

Ερμηνεύουν: Νάταλι Χέλερ, Νικολέττα Βερυκίου

Ιδέα: Μιχάλης Θεοδώρου

στο Πρακτορείο – no cultures place

Νικηταρά 19, Αγ. Ομολογητές, Λευκωσία

Κυριακή 10 και Τρίτη 12 Απριλίου στις 20:30

Είσοδος δωρεάν

Τηλέφωνο κρατήσεων: 99363589

Info: http://topraktoreio.blogspot.com/

space matters

from "Karpasias 8-11" at no cultures place

“Καρπασίας 8-11" οπτικά ντοκουμέντα του Γιάννη Ιωάννου

Ένας και πλέον χρόνος εγκλωβισμού στην οδό Καρπασίας, παρόδου της λεωφόρου Κυρηνείας, κατέληξε στο φωτογραφικό ντοκιμαντέρ του Γιάννη Ιωάννου "Καρπασίας 8-11".

Ανάμεσα σε οδούς, τα ονόματα των οποίων όπως της οδού Καρπασίας παραπέμπουν σε ανθρωπογεωγραφίες που νοηματοδοτoύνται συλλογικά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο τα τελευταία 35 χρόνια, ο Γιάννης Ιωάννου καταγράφει τη ζωή στις παρυφές της Λευκωσίας από την πλευρά της ψυχαγωγίας. Στο καφενείο προσφυγικού συνοικισμού που λειτουργεί από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, τα κάδρα του Γιάννη Ιωάννου πλαισιώνουν την κοινοτοπία της διασκέδασης, συγκρατώντας αισθήματα που απωθούνται στην επίσημη κυπριακή εικονογραφία.

Εγκαίνια: Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου στις 20:00

Στο Πρακτορείο  no cultures place

Νικηταρά 19 (Πάροδος Δημοσθένη Σεβέρη), Αγ. Ομολογητές, Λευκωσία

Διάρκεια μέχρι 18 Φεβρουαρίου 2011

Ώρες έκθεσης: καθημερινά 18:00-21:00